Toplumsal kurtuluş davasında her türlü fedakârlıktan kaçınmayan, yaşamını eşitlik ve özgürlük mücadelesine adayan kişidir devrimci! Sadece bu anlamla sınırlı değildir tabii… Çeşitli karakteristik özelliklere sahip olandır aynı zamanda devrimci kişi. Sorumluluk bilinci olan, dayanışma ruhuna sahip, eşitlikçi, disiplinli, mütevazı, çalışkan vb. vb… Yaşamın her alanında örnek olan (mahallesinde, okulunda, fabrikada…), saygınlık kazanan kişidir. Devrimci kişiyi bir kalıba koymak doğru değildir. Bu saydığım özellikler devrimci bir insanda olması gereken özelliklerdir. Bu özellikler onu kalıba sokmaz hatta onun birçok insanda olmayan özelliklerinden dolayı farklılığını ortaya koyar. Çoğu film ve gazeteler devrimci kişiyi; sloganvari, sekter, anarşi yaratan, gülmeyen, robotvari biri olarak gösterir. Oysaki içinde; bireysellikten uzak toplum sevgisi, burjuvaziye olan kin ve öfkesi, aşkların en samimisi, paylaşımcı ve dürüst olanı mevcuttur. Hayata tüm zorluklarına rağmen gülümseyen kişidir DEVRİMCİ!
Ama zor bir iştir devrimci olmak! Kapitalist düzen içerisinde, düzenin her türlü baskı ve zorlamalarına karşın devrimci olmak, devrimci yaşam tarzında ısrarcı olmak, düzenin empoze ettiği tüm yoz kültürden kendini arındırmak zor iştir. Hayatta risklerle yaşamaya alışık olmalıdır. Çünkü düşman engellerle her zaman karşına çıkar. Zamanının bazen tümünü devrim için çalışmaya, bilinç taşımaya ayırır. Bu zorluklara karşı ne pahasına olursa olsun devrimci olabiliyor ve kalıyorsa kişi çok değerlidir.
Çok insan vardır kendine devrimci diyen ama gerçekte az insan vardır devrimci olan. Evet, bugün önümüzdeki tablo acıda olsa böyledir. Che tişörtü giyenler hemen devrimci oluveriyorlar. Veya salt devrimci müzik gruplarını dinleyenler! Dışarıda devrimci, evde feodal olanlarda bu kesenin içerisindedirler. Devrimci olmayı salt klişe lafları bilmek, çok güzel konuşmak, olarak görenlerde var. Çok fazla teorik bilgiye sahip olmakta değildir devrimci olmak. Kuşkusuz Che’ye sempati duymak, devrimci müzik grupları dinlemek iyidir. Ama önemli olan neyi niçin yaptığımızdır. Eğer sadece hoşumuza giden tınıları duymak için dinliyorsak -içerikten bağımsız-, o zaman pop veya arabesk dinlemekten ne farkı vardır. Veya Che’yi gözünde kahramanlaştıran, tişört veya rozetini üzerinde taşıyan ve fakat yaşamından, yaptıklarından, fedakârlığından bihaber ise yine aynı durum söz konusudur. Savundukları ve savunduğumuz teoriyi pratiğe geçirmektir aynı zamanda devrimci olmak! Devrimci teori, devrimci pratikle hayat bulur, anlam kazanır.
Devrimde ısrarcı olmak, devrim için mücadele etmek, bayrağı hep yükseklerde tutmak sıkı bir kolektif çalışmayı da beraberinde getirir. Kolektif çalışma içerisinde yoldaşlarla omuz omuza vererek ancak istenilen yere ulaşılır. Yoldaşlar arasındaki ilişki çok önemlidir. Samimi, gerçekçi, paylaşımcı olmak gerekir. Unutulmamalıdır ki bu büyük zorlu kavgada senle her türlü riski, yükü omuzlayacak kişi yoldaşındır. Devrimci, yoldaşının hatalarını gördüğünde onu bu hatalardan arınması için yardımcı olandır. Eleştiriyi yerinde ve nasıl kullanması gerektiğini iyi bilmelidir. Eleştiri, kişiyi yanlıştan kurtarmak, ilerletmek için yapılmalıdır. Yanlışını yüzüne tokat gibi vurmak eleştiri değildir. Genelde yapılan budur ve hiçbir zaman iyi sonuçlar yaratmaz. Doğru yapıldığı takdirde yoldaşı hem kendisini iyi hissedecektir hem de eleştirilirim korkusu içerisinde olmayacaktır. Özeleştiri yapmakta devrimci kişide mutlak var olması gereken bir özelliktir. Kişi özeleştiri vermiyorsa, başkasından beklemesi veya örnek olması beklenemez. Özeleştiri kişinin aynı hataya düşmemesi için önemlidir. Özeleştiride günümüz devrimci yapılarının ve devrimci kişilerin en önemli eksikliklerindendir. Eleştiri-özeleştiri devrimci kişinin silahıdır. Bu silahı doğru kullanmadığımızda işlerin doğru yürümesi, yoldaşlık ilişkilerinin iyi olması beklenemez. Bir kolektifte eleştiri ve özeleştiri rayına oturmuş, amaca uygun yapılmakta ise kolektif amacı doğrultusunda hızla ilerler.
Fakat yukarıda örneklediğim ve saydığım bu özelliklere sahip olsa dahi hata yapa(bilir)r devrimci kişi! Adî, kirlenmiş bir sistemin ve kültürünün içerisinden çıkıp gelen bizlerin hata yapmaması deyim yerindeyse “deveye hendek atlatmak” tan daha zordur. “Ancak ölüler hata yapmaz” Stalin yoldaşın deyimiyle. Hata yapmamak için çaba sarf etmeliyiz. Yoldaşlarımızın deneyimlerinden faydalanmak ve kendimizi teorik olarak geliştirmek yolumuzu aydınlatacaktır. Bu sayede daha iyi birer devrimci ve daha az hata yaparak ilerleyebiliriz. “Her şeye Rağmen” devrim için devrimci olmak, devrimci olmak için çalışmak ve arkadan gelenlere yeni filizler bırakmak görevimizdir.
Ali Asker’in “eylem güzeli” adlı parçada seslendirdiği sözler bütün samimiyetiyle anlatmaktadır devrimci olmanın ne anlama geldiğini;
Sevgilim eylem güzelim benim
Yitik bir ülkeyi korumaya değil
Yeniden kurulacak bir ülkeyi
Aşkla örmeye benzer devrimci olmak
Yeni Dünya Gençliği Okuru / İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder